A figuración galega de Irlanda (1840-1936)

Dende hai case dous séculos Irlanda foi constituída polo galeguismo como un dos principais referentes simbólicos de Galicia . Fose como cotexo da miseria propia , como evidencia xustificativa da proclamada natureza céltica do país , como estímulo para a mobilización do campesiñado ou como paradigma da loita nacional , Irlanda acabou por se converter no discurso galeguista en modelo de inspiración para seguir Galicia . O emparellamento deliñou unha representación dos dous suxeitos como nacións irmás desde as mesmas orixes , semellantes nos trazos caracterizados e no seui destino histórico .

A xénese ideolóxico-política da comparanza asignáballe unha función confirmadora da lexitimidade e a pertinencia das propostas galeguistas , o que volvía o retrato irlandés dependente dos cambios contextuais. De tal xeito que , preservando os fundamentos que autorizaban a relación de afinidade , a figura galega de Irlanda experimentou unha serie de adpatacións no decurso do tempo , amosando a súa natureza conxuntural e maleable á comenencia. Neste senso, foron as necesidades do designio galeguista en cada circunstancia as determinantes primordiais da imaxe de Irlanda construída desde Galicia , val dicir , da selección , subliñando e esvaemento dos ricos do seu perfil .